Atarashī no genjitsu - Ashida Rangiku | Kapitan

Imię i Nazwisko Postaci: Ashida Rangiku
Rasa: Shinigami
Wiek: 18 lat [w latach Shinigami 234]
Ranga: Kapitan
Dywizja: II
Ryo: 4000
Ekwipunek: - Zanpakutou o szumnym imieniu Himitsu no Tenshi - Ukryty Anioł.
-notes z ołówkiem
-butelka sake

Poziom: 15
Punkty doświadczenia: 4900
Specjalne punkty: 0



Wygląd: jak na avatarze. Czyli brązowe włosy, ścięte w dziwną nieco, krótką fryzurkę. Ciemnobłękitne oczy. Jasna cera. Wysoki wzrost - ponad 186 cm. Zazwyczaj ubiera się w strój Shinigami i nosi na szyi czerwony szal - ulubiony dodatek, który był prezentem od jej matki. Podczas służby w Onmitsukidou zawsze zakrywa twarz maską i ma na sobie czarny płaszcz. Plus, oczywiście, haori na większe imprezy. Jednak jej codzienny strój to zwykłe, białe kimono ozdobione wstążką. Na nogach ma blizny - pamiątki po licznych walkach. Miecz nosi przewieszony przez ramię. Czasem w kieszeniach płaszcza znajdzie się też butelka napoju.

Charakter: Twarda i stanowcza, trzyma swój oddział silną ręką. Jest sprawiedliwa w ocenach, ale i dumna. Posiada własny kodeks zasad, które respektuje bez żadnych odstępstw. Całkiem miła i pomocna z niej dziewczyna - chętnie pomaga nowym adeptom, pamiętając, że była jedną z nich. W służbie obowiązkowa i sumienna. Odważna, honorowa, uważa ucieczkę z pola walki i zdradę za największy wstyd dla siebie. Jednak posiada jedną jedyną słabość : sake. Lubi sobie wypić. Często organizuje sama imprezy.

Historia: Wychowana w Rukongai pod opieką matki - Amayi Ashidy. Ojciec - Mikoto - dawno już nie żył. Zginął zabity przez Pustego. Pomimo biedy i trudnych warunków życia mała Rangiku miała wszystko - szczęśliwy dom, szczęśliwą [w miarę] przyszłość. Zawsze starała się radzić sobie sama. I rzadko kiedy przyjmowała pomoc od innych. Wolała żyć w zgodzie z własną dumą. Może Cię to zdziwić, ale tak - mała, uboga dziewczynka z 50 okręgu Rukongai również była dumna.

"Żyję na własny koszt. Tak, a nie inaczej. Kocham niezależność.
Wolność to moja droga życia."

Dziewczyna miała 15 lat, gdy dostała się do Akademii. Trenowała bez wytchnienia, szybko się uczyła.  To właśnie w Akademii poznała imię swojego zanpakuto. Szlifowanie umiejętności zajęło brunetce 5 lat. Okazało się, że ma duży talent. Dostała się do Dworu Czystych Dusz i wstąpiła do Gotei 13. Najpierw służyła przez dwa lata w III Dywizji, potem przenieśli ją do II. Tam też, po kolejnych 3 latach, dosłużyła się stopnia oficera. Jakiś czas potem panią oficer przyjęto - ku ogólnemu zaskoczeniu - do Korpusu Kidou. Dowodziło to jej dużego talentu. I faktycznie - była całkiem silna. Przyznawano jej z podziwem, że gdyby chciała, mogłaby być kapitanem.
"-Dlaczego nie postarasz się o awans? Przecież masz Ban Kai, jesteś potężna. Mogłabyś dowodzić, lubisz to." - dziwili się często jej przyjaciele, w tym kapitanowie, świadomi jej ogromnych zdolności.
-"Wolę wolność, wiesz o tym. Nie chcę się krępować rangami i wymaganiami. To nie mój biznes." - odpowiadała im Rangiku stanowczym, spokojnym tonem. I odchodziła, by zająć się kolejnymi raportami.
Brała udział we wszystkich walkach, jakie toczyło Seiretei. Gdy w trakcie ostatnich walk Kapitan Soifon zniknęła w tajemniczych okolicznościach, otrzymała dowództwo Drugiego Oddziału. Zdaniem kapitanów i nowego Sotaicho była idealną osobą. Kandydatur było wiele, ale wybór Rangiku dowiódł jej dużych zdolności. Teraz stara się wypełniać swoją robotę najlepiej, jak umie. I tyle.

"Nowa rzeczywistość. Nowe obowiązki. I nowy styl życia.
Urodziłam się po to, by być Shinigami. Naprawdę.
Potrafię żyć jak oni. I nic mnie nie zmieni.
Nic."


Zwykła forma: Prosta, złota katana ze srebrnym ostrzem. Na klindze wygrawerowany jest wilk i kanji oznaczające "Ukryty Anioł". Nic aż tak nadzwyczajnego. Zazwyczaj przechowuje się go w idealnie czystej, szkarłatnej sayi.

Shikai: Miecz nie zmienia się, a srebrny wilk błyszczy na czarno. Wytwarza wtedy on ogromną ilość piorunów, burzę, mgłę i deszcz. Słychać jakby odległe, przeraźliwe wycie. Ofiara Shikai zostaje najpierw porażona prądem o wysokim napięciu. Mgła, spowalniająca ruchy i ograniczająca widoczność niemalże do zera, współdziała z deszczem, tworząc swoistą barierę. Często też dochodzi do sparaliżowania ofiary z powodu uderzenia w nią pioruna. Można więc powiedzieć, że przenośnia "a niech to piorun trzaśnie!" nabrała nowego znaczenia w walce z Ashidą Rangiku. Uwalnia się to komendą : "Kado no korose" - "Odsłoń Sekretną Kartę Śmierci"

Bankai:Wilk płonie na czerwono, uwalnia się pełna moc. Wilk na klindze powiększa się, z ramion Rangiku wystrzelają "skrzydła anioła", mające ją wzmacniać i przyspieszać ruchy. Wyzwala się tornado połączone z nieprzeniknioną mgłą i torturami psychicznymi (ofiara Bankai widzi wszystkie swoje najgorsze wspomnienia, a także wszelkiego typu i rodzaju chore iluzje). Błyskawice nasycone Reiatsu niszczą broń przeciwnika, a on sam odnosi przerażające obrażenia trudne do uleczenia. Dość często ofiara Bankai ginie. Bankai jest uwalniane komendą: "Fukushu Tengoku, Daraku Himitsu. Korose, Hakudan no Tenshi" - "Otwarły się Niebiosa Zemsty, odkryła swe karty zaginiona Tajemnica Wszechrzeczy. Zabij więc, Aniele Zagłady"

Techniki:

- świetnie opanowana Hakuda
- mistrzostwo w Shunpou (Rangiku jest swoistą następczynią słynnej Yoruichi w szybkości, toteż zyskała sobie przydomek Bogini Niebezpiecznego Błysku)
- średnio opanowane Zanjutsu
- średnio opanowana znajomość Hadou i Bakudou wszelkiego typu.

   

Statystyki:
Siła: 20
Wytrzymałość: 20
Zwinność: 20
Zręczność: 20
Inteligencja: 16
Reiatsu: 15

Ciekawostki :
-lubi kolor żółty i podróże
-potrafi korzystać z Garganty.
-nie lubi kłamstwa i obłudy
-kocha sake i imprezy, przez co ma świetny kontakt z ludźmi.

Akcept ^^